ΚΑΡΟΛΟΣ ΜΕΣΣΗΝΕΖΗΣ

ΕΡΩΤΟΤΡΟΠΙΕΣ

Και σήμερα οι μάγοι με τα δώρα

προσκυνούν το θείο βρέφος

Που στο μάγουλό του αύριο ο Ιούδας

θα του δώσει το φιλί της προδοσίας

Ξαναζεί ο Ναπολέοντας το Βατερλό του

Η Πόλη ξαναπέφτει

στα χέρια των βαρβάρων

Οι παλιοί μας πρόγονοι

είναι ανάμεσά μας

Γεμάτοι λύπη και στενοχώρια

γι αυτή την άδικη εποχή

Μας βλέπει με οίκτο

η ιστορία

Πετούν ψηλά

οι ιδέες

Για να μη μπορούμε

να τις αδράξουμε

Οι αλήθειες κρύβονται

πίσω απ' το ψέμα

Για να μοιάζει η ζωή με παραμύθι

Δρόμο πολύ

έχουμε να διαβούμε

Μέχρι να φτάσουμε στις πηγές μας

Ουράνιο τόξο

στολίδι της ψυχής

Είναι το απομεινάρι

μιας παλιάς μελαγχολίας που γιατρεύτηκε..

ΤΡΟΜΟΥ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑ

Αν στο νου υπάρχουν θύλακοι φωτός
που δεν τους παραβιάζει το σκοτάδι
Εκεί πρέπει να βρίσκομαι
Όταν καλπάζω στους ουρανούς
Του ονείρου τα ξίφη χτυπούν
τη δυστυχία
Τους στοχασμούς αιχμαλωτίζει το αίσθημα

Η ζωή γίνεται παιχνίδι
για να παίξει η χαρά
Ο χρόνος ταξιδεύει
στα ρηχά νερά, τίποτα στον κόσμο
δεν τελειώνει
Το παρελθόν
βασιλεύει κι εξαντλεί
μέσα στ' όνειρο την ελπίδα

Χαίρομαι να με κυκλώνει
η απειλή
Ο πόνος αβάσταχτος γίνεται
Δίχως να προσπαθώ
Δίχως ν' αγωνίζομαι.

ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ ΝΕΡΑ

Φορέσαμε τις λευκές στολές της αρετής
Και περπατήσαμε στο δρόμο της άγνοιας
Γυρεύοντας τον εαυτό μας
Όμως δεν τον βρήκαμε ποτέ
Ούτε και στην προέκταση
των αισθήσεων μας, όπου η φαντασία βασιλεύει

Σε κάθε βήμα μια μορφή συναντούσαμε
Που μας μιλούσε για τη λαβωμένη περηφάνια
τις αλύτρωτες πατρίδες
του πνεύματος τη φτώχεια
το μέλλον το εχθρικό

Κι ολοένα ο κλοιός της απογοήτευσης
γίνονταν πιο στενός γύρω απ' την ψυχή μας
Ώσπου, ξαφνικά, φως εκτυφλωτικό
απλώθηκε ολόγυρά μας
Κι η μαγική αλήθεια που όλα τα χρόνια κρύβονταν
από το στοχασμό
απ' τη σοφία τη μεγάλη
Αποκαλύφθηκε
βροντοφωνάζοντας: «Επειδή μπορέσατε
Και γίνατε, ένα πρόσωπο μ' ένα νου
με μια συνείδηση
Αξίζετε να μάθετε, πως μες στο ψέμα
μεγαλώσατε, το δρόμο της αμαρτίας πήρατε
Για να βρείτε την αθωότητα

Στην κόλαση εμπιστευθήκατε τον παράδεισό σας
Ήταν λάθος
όλη η ζωή σας, απ' το μέλλον
ξεκινήσατε, όταν είσαστε ένα τίποτα
Και στο παρελθόν
θα φτάσετε μέσα απ' το θάνατό σας

Τότε όλοι μαζί υποκλιθήκαμε
μπροστά στη δύναμή μας.

ΑΠΑΡΑΜΙΛΛΗ ΤΕΧΝΗ

Ζωοδότειρα πηγή είναι
η φαντασία
Μπορεί
Την αλήθεια να εξωραΐζει
με φως και με χρώματα
Την έμπνευση να προσκαλεί στους γάμους
των αισθημάτων και της λογικής

Του θανάτου τη σκιά
να εξαφανίζει, όταν η γνώση τη σοφία ξεπερνάει
Η συνήθεια αυτοκτονεί
Την ομορφιά ν' ανανεώνει με τα μαγικά της
άλματα
Πάνω απ' τη στιγμή, έκπληξη
την ολάνθιστη χαρά να κάνει
Μπροστά στων εποχών
τα βουρκωμένα μάτια

Τη λύπη να γλυκάνει, προτού να γίνει αμφιβολία
Που ο νους
δεν θα την καταλαβαίνει
Και δεν θα την αισθάνεται η ψυχή
Με λόγια το νου να ξεγελάσει
Τη ζωή να του αρπάξει και στο χρόνο
να την εμπιστευθεί.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Γεννήθηκε κι ανδρώθηκε στη Μύκονο, την οποία άφησε άθελά του σε ηλικία είκοσι έξι χρονών. Μέχρι τότε διατηρούσε είτε διαρκή, είτε τακτική ζωντανή επαφή με το γενέθλιο νησί. Όμως τα κατοπινά χρόνια τον κράτησαν μακριά του, αμετανόητο νοσταλγό του, αφού στη χάση και στη φέξη αναγκαζόταν να το επισκέπτεται — ακόμα κι η τηλεφωνική επικοινωνία του με τους συγγενείς δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Ζωή γεμάτη καθημερινό αγώνα για τη βιολογική (κι όχι μόνο) επιβίωσή του.

Η γειτονική Τήνος απ’ όπου έλκει την καταγωγή — ο παππούς του, γλύπτης στο επάγγελμα, ήταν από κει —τον κράτησε τρεις σχολικές περιόδους κοντά της για την ολοκλήρωση των γυμνασιακών του σπουδών, μια κι η πατρίδα του διέθετε τότε μόνο τις τρεις πρώτες τάξεις του εξαταξίου γυμνασίου.

Ακολούθησε η στρατιωτική του θητεία, η ολοκλήρωση της, η επάνοδος στ’ όμορφο, κοσμοπολίτικο νησί του. Στα εικοσιέξι του η μοίρα τον ήθελε να ξενιτευτεί, να παντρευτεί, να σπουδάσει στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ν’ ασκήσει το επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού στη Λαμία, πατρίδα της συζύγου του, μέχρι τη συνταξιοδότησή του.

Το μεράκι του για τη λογοτεχνία, που από τα μαθητικά του χρόνια διατηρούσε τη μορφή σπίθας, έγινε στις αρχές της δεκαετίας του ’90 τεράστια φωτιά, ωθώντας τον στη δημιουργία ποιητικών στίχων οι οποίοι αμέσως απέκτησαν για τον ψυχικό του κόσμο ψυχαναλυτικό χαρακτήρα. Η κάθε λέξη που η γραφίδα του άφηνε στο λευκό χαρτί ήταν ένα φορτίο της ψυχής του που έπαυε να την κουράζει, να την καταπονεί.

Οι ποιητικές του συλλογές: Παραζάλη, Κυκλοφορία, Η αθέατη ώρα αποτελούν το περιεχόμενο του βιβλίου του: Ακροβασία, ενώ οι συλλογές Αναρρίχηση, Ιστορία, Αναπαλμοί, Απόπειρες ευτυχίας, Εκεχειρία, Νυχτερινή οπτασία, Δόξα και τιμή, Ομοβροντίες πλαισιώνουν το βιβλίο του Ανθοφορία. Τέλος η συλλογή Λυρικές πνοές συμπληρώνει το μέχρι τώρα ποιητικό του έργο που μάλλον δεν θα’ χει συνέχεια.

Έχει διακριθεί σε πανελλήνιους ποιητικούς διαγωνισμούς. Πήρε έπαινο, καθώς και βραβείο Μάρκου Αυγέρη από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών της οποίας είναι μέλος. Επίσης είναι μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών Κύπρου και της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Λογοτεχνίας

Τώρα η συγγραφική δραστηριότητα του ποιητή περιορίζεται στο μυθιστόρημα. Πολύ σύντομα η ιστοσελίδα του Κάρολου Μεσσηνέζη (http://kmessinezis.0fees.net) θα φιλοξενεί μόνιμα το μυθιστόρημά του: Σκαμπανεβάσματα. Αργότερα θα εμπλουτιστεί για χάρη των επισκεπτών της με άλλες μυθιστορηματικές δημιουργίες του.